πεντάρουρος

και πεντεάρουρος, ὁ, Α

ο κάτοχος πέντε καλλιεργήσιμων εκτάσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντ- / πεντε- (βλ. πεντα-) + ἄρουρα «γη» (πρβλ. δεκ-άρουρος)].